Sakrament Chrztu Świętego

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament (bez tego sakramentu nie można przyjąć pozostałych). Chrzest:

• gładzi grzechy,
• daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca),
• czyni nas członkami Kościoła katolickiego,
• daje udział w kapłaństwie Chrystusa.

Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu słowami:

nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

(Mt 28, 19-20).

Chrzci się przez zanurzenie kandydata w wodzie lub przez polanie wodą jego głowy, wypowiadając przy tym słowa:„N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Konieczności przyjmowania chrztu domaga się Pan Jezus, który powiedział:

Kto wierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony

(Mk 16, 16).

Powiedział też:

Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego

(J 3, 5).

Chrzest przyjmuje się jeden raz w  życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię, „charakter”, który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.

W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje kandydata, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Rodzice dziecka

Przed Chrztem dziecka rodzice są zobowiązani do wysłuchania nauki przedchrzcielnej. Powinni również przystąpić do Sakramentu Pokuty, a  podczas Mszy Świętej chrzcielnej do Komunii Świętej.

W czasie chrztu dziecko powinna trzymać matka szczególnie w trzech momentach (główka dziecka na prawej ręce):

• podczas obrzędów wstępnych i wniesienia dziecka,
• podczas samego momentu chrztu sakramentu,
• podczas błogosławieństwa.

Po udzieleniu Chrztu, rodzice dziecka wdzięczni Bogu i wierni podjętym zadaniom, mają obowiązek zapoczątkowane na Chrzcie nowe życie rozwijać przez:

• chrześcijańskie wychowanie w rodzinie,
• nauczyć dziecko modlitwy,
• posyłać na katechizację,
• przygotować do Bierzmowania,
• przygotować do uczestnictwa w Eucharystii.

Religijne życie w rodzinie to jest:

• modlitwa,
• wzajemna miłość chrześcijańska będąca dla dziecka najlepszą szkołą wiary,
• życie sakramentalne rodziców i rodzeństwa (zwłaszcza chrześcijańskie świętowanie niedzieli).

Rodzice chrzestni

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1. Ukończył 16 lat.
2. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić.
3. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.
4. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

Rodzice chrzestni mają obowiązek uczestnictwa w nauce przedchrzcielnej. Prosimy rodziców chrzestnych będących spoza naszej parafii o przyniesienie od własnego Księdza Proboszcza zaświadczenia potwierdzającego możliwość pełnienia godności chrzestnego(ej).

Z okazji Chrztu dziecka chrzestni powinni przystąpić do Spowiedzi i  Komunii świętej. W przyszłości rodzice chrzestni powinni być także świadkami Bierzmowania swego chrześniaka i uczestniczyć w ważniejszych wydarzeniach jego życia (I Komunia święta, Ślub).

Prawo Kościoła wymaga aby przyjmujący Chrzest, jeśli to możliwe, posiadał chrzestnego (kan. 872 KPK). Dla każdego dziecka należy wybrać przynajmniej jednego chrzestnego, chrzestną lub dwoje chrzestnych (por. kan. 873 KPK).

Zadania chrzestnych są następujące:

• mają oni towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu dziecka,
• wraz z rodzicami mają przedstawić dziecko do chrztu,
• pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki (kan. 872 KPK),
• są współodpowiedzialni za chrześcijańskie wychowanie dziecka, zwłaszcza w przypadku, gdy dziecko utraci jedno lub oboje rodziców.

Można powiedzieć, że wymogi stawiane kandydatom na chrzestnych wynikają z charakteru ich zadań. Jeżeli rzeczywiście mają być osobami odpowiedzialnymi za rozwój i życie wiary swego „chrześniaka”, sami muszą być dojrzałymi i przykładnymi świadkami wiary. Nie może więc dziwić, że Kościół stawia im wysokie wymagania. Wynikają one z troski o  odpowiednie wychowanie religijne osoby ochrzczonej, dokonujące się w  sprzyjającej atmosferze dobrego przykładu dawanego przez najbliższych.

Zasadniczo wybór chrzestnych należy do rodziców dziecka, którzy  oczywiście swoją decyzję mogą dowolnie konsultować. Zadaniem duszpasterza jest jedynie sprawdzić, czy przedstawieni kandydaci spełniają warunki określone przez Kościół i zatwierdzić wybór rodziców, jeśli nie ma zastrzeżeń.

Kto może chrzcić?

Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup i prezbiter (kapłan) oraz  diakon. W razie konieczności może ochrzcić każda osoba, nawet nie  ochrzczona, mająca wymaganą intencję. Wymagana intencja polega na tym, aby chcieć czynić to, co czyni Kościół, gdy chrzci i zastosować trynitarną formułę chrzcielną (N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego).

Tą koniecznością udzielenia chrztu przez świeckich jest np.: niebezpieczeństwo śmierci. Należy pamiętać jednak, że gdy jest udzielony taki chrzest (z wody) to – gdy niebezpieczeństwo minie – należy chrzest uzupełnić w Kościele o elementy: znak krzyża, egzorcyzmu, namaszczenia Krzyżmem świętym, białą szatę, błogosławieństwa. I tego może dokonać tylko kapłan (szafarz zwyczajny).

Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach, możliwie najszybciej po urodzeniu.

Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:

• aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują;
• aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po  katolicku i jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z  postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o  przyczynie. (KPK, kan 868)

Teologia sakramentu chrztu świętego

Początek nowego życia :

W numerze 1213 Katechizmu Kościoła Katolickiego (KKK) czytamy:

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą stwierdzającą dostęp do innych Sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania. Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie.”

Znaczenie i łaska sakramentu chrztu ukazują się jasno w trakcie jego celebracji. Uczestnicząc w nich z  uwagą, śledząc czynności i słowa tej celebracji, jesteśmy wprowadzeni w  całe bogactwo tego, co ten sakrament oznacza i co urzeczywistnia w  każdym nowoochrzczonym.

Znak krzyża na początku celebracji wyciska pieczęć Chrystusa na tym, który ma do Niego należeć i oznacza łaskę odkupienia, jaką Chrystus nabył dla nas przez Swój Krzyż.

Głoszenie Słowa Bożego oświeca kandydatów i  zgromadzenie prawdą objawioną i pobudza ich do udzielania odpowiedzi wiary, nieodłącznej od chrztu. Chrzest jest bowiem w szczególny sposób „sakramentem wiary”, bo jest sakramentalnym wejściem w życie wiary.

Ponieważ chrzest oznacza wyzwolenie od grzechu i od kusiciela, czyli diabła, dlatego wypowiada się nad kandydatem egzorcyzm. Celebrans kładzie na niego rękę, a on w sposób wyraźny wyrzeka się Szatana. Tak  przygotowany kandydat do chrztu może wyznać wiarę Kościoła, której  zostanie „powierzony” przez chrzest.

Woda chrzcielna zostaje poświęcona przez modlitwę epikletyczną (podczas obrzędów chrztu, albo w czasie Wigilii Paschalnej). Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna i mocą Ducha Świętego zstąpił na tę wodę, aby ci, którzy zostaną w niej ochrzczeni, „narodzili się z wody i z Ducha” (J3,5).

Następuje wówczas istotny obrzęd sakramentu – chrzest w sensie ścisłym. Oznacza on i urzeczywistnia śmierć dla grzechu i  wejście w życie Trójcy Świętej przez upodobnienie do Misterium Paschalnego Chrystusa. W sposób najbardziej znaczący dokonuje się chrztu przez trzykrotne zanurzenie w wodzie chrzcielnej, lub przez trzykrotne polanie głowy kandydata.

Trzykrotnemu polaniu głowy dziecka wodą towarzyszą słowa szafarza:

„N (imię kandydata chrztu), ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”.

Namaszczenie krzyżmem świętym, wonnym olejem poświęconym przez biskupa, oznacza dar Ducha Św. Stał się on  chrześcijaninem, to znaczy „namaszczonym” Duchem Świętym, wszczepionym w Chrystusa, który jest namaszczony jako kapłan, prorok i król.

Biała szata ukazuje, że ochrzczony „przyoblekł się w Chrystusa” (Ga 3,27) i zmartwychwstał z Chrystusem.

Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił ochrzczonego i że ochrzczeni są w Chrystusie „światłem świata” (Mt 5,14).

Uroczyste błogosławieństwo kończy obrzęd udzielania chrztu. Podczas chrztu niemowląt szczególne miejsce zajmuje błogosławieństwo matki.

---

Chrzest Święty w naszej parafii

Czas udzielania chrztu św.

Chrzest dzieci w naszej parafii odbywa się w drugą i czwartą niedzielę miesiąca na Mszy św. o godz. 12:00.

Czas zgłoszenia

Dziecko do chrztu zgłaszamy w tygodniu poprzedzającym chrzest.
Omówienie liturgii chrztu i spowiedź rodziców i chrzestnych w sobotę przed Mszą św. o godz. 17:00.

Dokumenty potrzebne do spisania aktu chrztu:

1. Dowód osobisty.
2. Akt urodzenia dziecka z USC.
3. Dane o rodzicach chrzestnych /imiona, nazwisko, data i miejsce urodzenia, adres zamieszkania. Rodzice chrzestni dziecka mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej swojej parafii.
4. Potwierdzenie odbytej spowiedzi

Rzeczy potrzebne do chrztu:

• świeca chrztu
• biała szata